مراقبت معنوی

از نظر سازمان جهانی بهداشت مراقبت معنوی یکی از حقوق اساسی بیماران است.

به این ترتیب که در تعریف سلامت اینگونه بیان میشود که سلامت، شامل سلامت کامل جسمی، روانی، اجتماعی نه فقط نبود بیماری است. در سالهای گذشته از دهه ۹۰ و ۸۰ در کشورهای غربی توجه به نیازهای معنوی و روحی – روانی بیماران بخصوص بیماران سرطانی گسترش زیادی داشته است.این موضوع روز به روز تأثیر به سزایی در جهت افزایش کیفیت زندگی بیماران و بستگان آنها و همچنین کادر درمانی داشته است.

با توجه به روند رو به رشد بیماران سرطانی و با وجود پیشرفتهای زیاد در تشخیص و درمان بیماران سرطانی هنوز درصد زیادی از بیماران سرطانی غیر قابل درمان می باشند. لذا با توجه به نبودن درمان قطعی در این بیماران، نیازمند حمایت همه جانبه چه از نظر جسمی، روحی و روانی می باشند. یکی از وظایف طب تسکینی (Palliative Care) رفع نیازهای معنوی و دینی بیماران بخصوص بیماران صعب العلاج می باشد.

در کشور اسلامی ما که بر پایۀ اصول دینی بنا شده است؛ با الهام از دین مقدس اسلام و آیات نورانی قرآن و با حمایت مسؤلین بهداشت و درمان، اساتید حوزوی و روحانیون علاقمند در جهت ارتقاء حمایتهای بیماران در بیمارستان ها می توان کمک گرفت.

سلامت معنوی

سلامت معنوی یکی از ابعاد مهم سلامت در انسان است که ارتباط هماهنگ و یکپارچه را بین نیرو های داخلی فراهم میکند و با ویژگی های ثبات در زندگی، صلح، تناسب و هماهنگی، احساس ارتباط نزدیک با خویشتن، خدا، جامعه و محیط مشخص می شود. سلامت معنوی، یکپارچگی و تمامیت فرد را تعیین می کند.

ایجاد ارتباط معنوی با قدرت بیکران به فرد این اطمینان را می دهد که نیروی قوی همیشه او را حمایت می کند. این افراد حوادث را با تکیه بر ایمان و اعتقاد خود راحت تر می گذرانند، کمتر دستخوش استرس و اضطراب می شوند و در نتیجه انتظار این افراد از آینده امیدوارانه تر و خوش بینانه تر است.

روانشناسی معنوی

روانشناسی جدید سعی دارد توجه خود را صرفا به مشکلات روانی معطوف نسازد و بیشتر بر جنبه های مثبت زندگی تاکید کند. هدف روان شناسی مثبت، سرعت بخشیدن به تغییر مرکز ثقل روان شناسی است به گونه ای که علاوه بر پرداختن به ترمیم و مداوای بیماری ها، به ساخت کیفیات مثبت زندگی نیز اقدام کند

در سال های اخیر، معنویت به عنوان بعد انسانی فرد و با درک نقشی که در بهبودی دارد، توجه فزاینده ای را به دست آورده است. کمک در بر آورده شدن نیازهای روحی بیماران و خانواده های آنها عنصر اساسی مراقبت بالینی شناخته شده است.